Pop τραγουδιστές / δημιουργοί δεκαετίας ’50

Προσθήκη λεζάντας

Μέχρι την εποχή που εμφανίστηκε το rock’n’roll, οι τραγουδιστές και συνθέτες τραγουδιών της pop ήταν στην πλειονότητά τους χωρισμένοι σε δύο στρατόπεδα. Οι τραγουδιστές είχαν να αντι­μετωπίσουν το δύσκολο καθήκον της ανακάλυψης νέου υλικού επιτυχιών, πλην περιπτώσεων όπως ο Frank Sinatra, που έχαιραν τόσο μεγάλης υπόληψης ώστε οι καλύτεροι δημιουργοί του χώρου περίμεναν στην ουρά για να τους γράψουν τραγούδια.

Όμως αυτή η κατάσταση άρχισε να αλλάζει στα μέσα της δεκαετίας του 1950 καθώς η pop μουσική άρχισε να εξελίσσεται σε μια μορφή «αυτοεξυπηρετούμενης» τέχνης όπου, όπως συνέβη και με την country & western και την blues, η ερμηνεία ενός τραγουδιού συχνά είχε να κάνει λιγότερο με την τελειότητα και περισσότερο με το συναίσθημα.

Ο τραγουδιστής / δημιουργός τραγουδιών rockabilly, Carl Perkins, εξασφάλισε τη θέση του στην ιστορία της pop χάρη στην πολύ μεγάλη επιτυχία του  «Blue Suede Shoes», η οποία η οποία αναδείχτηκε σε ύμνο του rock’n’roll όταν το ξανατραγούδησε ο Elvis Presley το 1956. Την ίδια περίπου εποχή ο χώρος της R&B γέννησε τους επιγόνους του Little Richard (το πραγματικό του όνομα ήταν Richard Penniman), ένα συγκλονιστικό τραγουδιστή και πιανίστα με ρίζες στη μουσική gospel, ο οποίος έγραψε μαζί με συνεργάτες πολλές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του όπως το «Tutti Frutti», το «Lucille», το «Long Tall Sally», το «She’s Got It», το «Keep A Knockin’», το «Slippin’ And Slidin’», και το «Jenny, Jenny». Επίσης γέννησε τον τραγουδιστή / κιθαρίστα Bo Diddley (το πραγματικό του όνομα ήταν Otha Ellas Bates), που εισήγαγε καινοτομίες στο ρυθμό latin επηρεάζοντας όχι μόνο συνθέσεις που αφορούσαν τον ίδιο, όπως το «Bo Diddley» και το «Diddley Daddy», αλλά και πολλά κλασικά τραγούδια άλλων καλλιτεχνών στην πορεία του χρόνου, όπως το «I Want Candy» των The Strangeloves, το «Not Fade Away» του Buddy Holly, το «Willie And The Hand Jive» του Johnny Otis, το «Shame, Shame, Shame» των Shirley And Company, το «Faith» του George Michael και το «Desire» των U2.

"Πολλά τραγούδια τα ερμήνευσα πρώτα μπροστά σε ακροατήριο για να δω τις αντιδράσεις του . Έτσι ήξερα αν θα κάνουν επιτυχία."

Little Richard